Co każdy powinien wiedzieć o wynagrodzeniu urlopowym (feriepenger)

Co każdy powinien wiedzieć o wynagrodzeniu urlopowym (feriepenger)

Wynagrodzenie urlopowe od pracodawcy oblicza się na podstawie wynagrodzenia wypracowanego w poprzednim roku podatkowym. W 2018 roku pracodawcy wypłacają feriepenger za przepracowany rok 2017. Przy wyliczaniu wynagrodzenia urlopowego nie uwzględnia się jednak dobrowolnych świadczeń od pracodawcy, takich jak: dieta, zapewnianych pracownikowi podróży do kraju zamieszkania czy zakwaterowania.
Feriepenger wypłacane jest z ostatnim wynagrodzeniem przed przejściem na urlop.

W Norwegii przyjęło się, że feriepenger wypłacane jest zazwyczaj zamiast wynagrodzenia w czerwcu albo lipcu, kiedy większość pracowników korzysta z urlopu, a firmy mają przerwę wakacyjną.
 

Wysokość świadczenia  

Zgodnie z prawem wysokość wynagrodzenia urlopowego odpowiada 10,2% uzyskanego dochodu brutto za rok poprzedni a urlop standardowo trwa 4 tygodnie. Dla pracowników w wieku powyżej 60 lat, wysokość feriepenger wzrasta do 12,5% uzyskanego dochodu za rok poprzedni a urlop trwa 5 tygodni. Pracownicy firm, w których zawarte są porozumienia zbiorowe bądź którzy odprowadzają składki na związki zawodowe mogą liczyć na wyższe feriepenger, jego wysokość liczy się od 12% wypracowanego dochodu brutto a osoby, które przekroczyły  63 rok życia mogą liczyć na świadczenie w wysokości 14,3% dochodu brutto.

Nie jest prawdą, że feriepenger jest świadczeniem nieopodatkowanym. Podobnie jak każdy inny dochód z pracy – świadczenie to podlega opodatkowaniu, zgodnie z przyznaną karta podatkową. Przyjęło się, że pieniądze za urlop wypłaca się jako kwotę brutto, nie potrącając w miesiącu przejścia na urlop zaliczki na podatek. Zazwyczaj pracodawcy potrącają nieco wyższą zaliczkę na podatek od wynagrodzeń w ciągu roku, właśnie po to, żeby wynagrodzenie urlopowe było wyższe.
 

Długość urlopu  

Zgodnie z ustawą o urlopie, pracownik ma prawo do 25 dni urlopu w każdym roku urlopowym. Pracownicy powyżej 60 roku życia mają prawo do sześciu dodatkowych dni urlopu.
W wielu firmach powszechne jest udzielanie każdemu pięciotygodniowego urlopu, z czego tylko 25 dni jest płatnych a pozostałe są traktowane jako urlop bezpłatny. W firmach, w których obowiązują umowy zbiorowe piąty dodatkowy tydzień jest również płatny. Zasada ta nie dotyczy nowych pracowników – oni mają prawo do urlopu 4 tygodniowego, a tydzień piąty jest dla nich urlopem bezpłatnym.

Urlop musi zostać uzgodniony z pracodawcą z odpowiednim wyprzedzeniem. Pracodawca powinien sporządzić harmonogram urlopów z uwzględnieniem terminów podanych przez pracowników bądź ich przedstawicieli. Niestety może się zdarzyć, że pracownik i pracodawca nie dojdą do porozumienia i wtedy ostatnie zdanie będzie należeć do przełożonego. Przyjmuje się, że pracownicy powinni wykorzystać co najmniej 18 dni roboczych urlopu między 1 czerwca a 30 września. Zgodnie z prawem można przenieść do 12 dni z jednego roku kalendarzowego na następny.

Feriepenger a zakończenie pracy u obecnego  pracodawcy  

Świadczenie urlopowe wypracowane za rok ubiegły, jak również za rok bieżący powinno być wypłacone przez pracodawcę wraz z ostatnim wynagrodzeniem pracownika, nawet jeśli kończy on pracę poza sezonem urlopowym. Jeśli wypłata feriepenger następuje w tym samym roku, w którym zostało wypracowane świadczenie, tj. właśnie w przypadku rozwiązania umowy, należy potrącić od niego zaliczkę na podatek zgodnie z przyznaną pracownikowi kartą podatkową.

Pracodawca nie powinien przesuwać wypłacenia świadczenia urlopowego na czerwiec kolejnego roku, co jest niestety dość nagminną praktyką. Pracownik powinien stanowczo domagać się wypłacenia feriepenger z ostatnią wypłatą a w razie problemów skontaktować się z norweską Inspekcją Pracy (Arbeidstilsynet) bądź Radą Rozjemczą (Forliksrådet).

Lipiec za pasem, życzymy wysokiego feriepenger i udanego urlopu.

 https://frifagbevegelse.no