F
irma mająca tylko jednego właściciela, prowadzona na własny rachunek i na własną odpowiedzialność. Właściciel ponosi całkowitą odpowiedzialność za ekonomiczne zobowiązania firmy. Nie oddziela się majątku firmy od majątku prywatnego.
To warto wiedzieć o EPF:
Wymóg rewizora (biegłego audytu) następuje w przypadku:
Przy rozstrzyganiu, czy daną osobę należy uznać za prowadzącą samodzielną działalność gospodarczą bierze się pod uwagę m.in. następujące czynniki:
zasięg działalności,
W przypadku kiedy:
władze skarbowe mogą orzec, przy okazji ewentualnej kontroli księgowej, że mamy do czynienia ze stosunkiem zatrudnienia i nie uznać aktywności zarobkowej za działalność gospodarczą.
Taka sytuacja pociągnie za sobą następujące konsekwencje:
Podatek firm jednoosobowych (podatek zaliczkowy)
Właściciel firmy jednoosobowej (enkeltpersonforetak – EPF) jest osobiście odpowiedzialny za opłacanie podatku firmy. Firma nie jest odrębnym podmiotem prawnym.
Właściciel firmy płaci podatek zaliczkowy za każdy z okresów zaliczkowych, od kiedy tylko firma zaczyna osiągać dochody. Urząd skarbowy przesyła w tym celu cztery razy do roku formularze wpłaty.
To urząd skarbowy wylicza, jak dużą zaliczkę należy zapłacić, a wyliczenia oparte są o wynik finansowy firmy z poprzedniego roku, jednak właściciel firmy ma prawo wystąpić – w dowolnym momencie roku – o zmianę wysokości pozostałych rat podatku zaliczkowego.
Aby właściciel nowej firmy jednoosobowej dostał z urzędu formularze wpłaty podatku zaliczkowego, odpowiadające faktycznym dochodom firmy, musi sam wystąpić do urzędu z wnioskiem o ustalenie wysokości podatku zaliczkowego, określając jak dużego zysku (lub straty) spodziewa się w pierwszym roku działalności.
Jeśli właściciel firmy nie prześle takiego wniosku, wysokość zaliczek albo zostanie ustalona przez urząd skarbowy uznaniowo (częstszy przypadek), albo firma w pierwszym roku działalności nie będzie płaciła zaliczek, a należny podatek uiści dopiero po finalnym rozliczeniu danego roku (rzadszy przypadek).
Jeśli współmałżonek właściciela pracuje w firmie, nie wypłaca mu się pensji, lecz zysk bądź strata firmy dzielona jest pomiędzy obydwoje małżonków. Przy podziale zysku/straty należy uwzględnić całościowy wkład pracy każdego z nich.
Należy pamiętać, że wyjęcie środków/przelanie pieniędzy z firmy na rzecz właściciela lub jego/jej współmałżonka, jako wynagrodzenie za wykonywaną na rzecz firmy pracę, nie jest traktowane jako koszt płacowy, nie wpływa zatem na wynik finansowy firmy i wysokość dochodu do opodatkowania.
Wynik finansowy staje się podstawą do wyliczenia dochodu osobistego, który z kolei jest podstawą do wyliczenia należnego podatku dochodowego oraz składki na ubezpieczenia społeczne przedsiębiorcy.
Podatek i składkę nalicza urząd skarbowy, ale ściąga je urząd poborcy podatkowego w danej gminie.